พินิต หมายถึง ก. แนะนํา, สั่งสอน, ปกครอง. (ป., ส. วินีต).
ก. ดู, แลดู, เพ่งดู.
[พินิด] ก. ตัดสิน, ชี้ขาด. (ส. วินิศฺจย; ป. วินิจฺฉย).
ก. พินิต, แนะนํา, สั่งสอน, ปกครอง.
น. ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล. ก. ฉิบหาย.(ป., ส. วิปตฺติ).
น. ผล (ผลแห่งกรรม). ว. ยากเย็น. (ป., ส. วิปาก).
ว. กว้างขวาง, มาก. (ป., ส. วิปุล).
ว. กว้างขวาง, มาก. (ป., ส. วิปุล).