ความหมายของคำว่า ' พินอบพิเทา '

ความหมายของคำว่า ' พินอบพิเทา '
พินอบพิเทา หมายถึง [พินอบ] ก. แสดงอาการเคารพนบนอบมาก.

พินัย
น. เงินค่าปรับเป็นภาคหลวง. (ป., ส. วินย).
พินัยกรรม
(กฎ) น. นิติกรรมซึ่งบุคคลแสดงเจตนากําหนดการเผื่อตายในเรื่องทรัพย์สินของตน หรือในการต่าง ๆ อันจะให้เกิดเป็นผลบังคับได้ตามกฎหมายเมื่อตนตายแล้ว. (อ. will).
พินัยหลวง
น. เงินค่าปรับเป็นของหลวง เช่น ปรับเป็นพินัยหลวง.
พินาศ
น. ความเสียหายสิ้นเชิง, ความเสียหายย่อยยับ. ก. เสียหายสิ้นเชิง,เสียหายย่อยยับ. (ป. วินาส; ส. วินาศ).
พินิจ
ก. พิจารณา, ตรวจตรา, เช่น เพ่งพินิจ.
พินิต
ก. แนะนํา, สั่งสอน, ปกครอง. (ป., ส. วินีต).
พินิศ
ก. ดู, แลดู, เพ่งดู.