ความหมายของคำว่า ' พินทุ '

ความหมายของคำว่า ' พินทุ '
พินทุ หมายถึง น. หยาดเช่นหยาดนํ้า, จุด, จุดที่ใส่ไว้ใต้ตัวอักษร; ลายแต้มสีที่หน้าผากระหว่างคิ้ว; รูปวงเล็ก ๆ; รูปสระ ดังนี้ ?; ชื่อสังขยาจํานวนสูงเท่ากับโกฏิกําลัง ๗ หรือเลขหนึ่งมีศูนย์ตามหลัง ๔๙ตัว. (ป. พินฺทุ; ส. พินฺทุ, วฺฤนฺท, วินฺทุ).

พินทุกัป, พินทุกัปปะ
น. การทําพินทุ คือ เขียนรูปวงที่มุมจีวรตามวินัยบัญญัติ.(ป. พินฺทุกปฺป).
พินทุกัป, พินทุกัปปะ
น. การทําพินทุ คือ เขียนรูปวงที่มุมจีวรตามวินัยบัญญัติ.(ป. พินฺทุกปฺป).
พินทุสร
[พินทุสอน] น. เสียงเพราะ. (คําฤษดี). (ป. พินฺทุสฺสร).
พินพง, พิ่นพั่ง
(โบ) ว. มากมาย.
พินพง, พิ่นพั่ง
(โบ) ว. มากมาย.
พินอบพิเทา
[พินอบ] ก. แสดงอาการเคารพนบนอบมาก.
พินัย
น. เงินค่าปรับเป็นภาคหลวง. (ป., ส. วินย).