ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' พิถย '

    พิถย  หมายถึง [พิดถะยะ] น. วิถี.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • พิถยันดร

    [พิดถะยันดอน] น. ระหว่างวิถี.

  • พิถยันดร

    ดู พิถย.

  • พิถี

    น. ถนน, หนทาง. (ป. วีถิ).

  • พิถีพิถัน

    ว. ละเอียดลออมาก เช่น เขาเป็นคนพิถีพิถันในการเลือกเสื้อผ้า.

  • พิทย, พิทย์, พิทยา

    [พิดทะยะ, พิด, พิดทะยา] น. ความรู้. (ส. วิทฺยา; ป. วิชฺชา).

  • พิทย, พิทย์, พิทยา

    [พิดทะยะ, พิด, พิดทะยา] น. ความรู้. (ส. วิทฺยา; ป. วิชฺชา).

  • พิทย, พิทย์, พิทยา

    [พิดทะยะ, พิด, พิดทะยา] น. ความรู้. (ส. วิทฺยา; ป. วิชฺชา).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒