พิชาน หมายถึง น. ความรู้สึกตัว, การรับรู้อารมณ์หรือสิ่งเร้า. (อ. consciousness).
[พิชิดตะ] น. แว่นแคว้นที่ปราบปรามแล้ว, แว่นแคว้น. ก. ชนะ,ปราบให้แพ้. (ป., ส. วิชิต).
[พิชิดตะ] น. แว่นแคว้นที่ปราบปรามแล้ว, แว่นแคว้น. ก. ชนะ,ปราบให้แพ้. (ป., ส. วิชิต).
น. พระผู้ชนะมาร คือ พระพุทธเจ้า. (ป. วิชิตมาร).
ว. เจริญที่สุด, ประเสริฐที่สุด. (ป. วิเชฏฺ?).
น. เพชร. (ป. วชิร; ส. วชฺร).
น. ไพฑูรย์. (ส. ไวฑูรฺย; ป. เวฬุริย).
น. ชื่อเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง มีสายสําหรับดีด. (ป., ส. วีณา).