พิกัด ๑ หมายถึง น. กําหนด (ของต้องพิกัด หมายความว่า ของเข้ากําหนดที่จะต้องเสียภาษีอากร).
(กฎ) น. กําหนดจํานวนเงินอากรที่เรียกเก็บจากของที่ส่งหรือพาออกไปนอกราชอาณาจักร เรียกว่า อากรขาออก หรือของที่นําหรือพาเข้ามาในราชอาณาจักร เรียกว่า อากรขาเข้า.
(คณิต) น. จํานวนจริง ๒ จํานวนซึ่งเป็นคู่ลําดับ ที่แทนจุดจุดหนึ่งบนระนาบ จํานวนแรกของคู่ลําดับเรียกว่า พิกัด x เป็นระยะตั้งฉากที่จุดนั้นห่างจากแกนดิ่ง ส่วนจํานวนที่ ๒ ของคู่ลําดับเรียกว่า พิกัดy เป็นระยะตั้งฉากที่จุดนั้นห่างจากแกนนอน. (อ. coordinates).
น. การทําให้เป็นหลายอย่าง, การกระทําให้แปลกออกไป, การประดิษฐ์ทํา. (ป. วิกติ; ส. วิกฺฤติ).
น. ชื่อต้นไม้ ดอกหอมเหมือนพิกุล แต่ดอกใหญ่. (พจน. ๒๔๙๓).
ว. เสียอวัยวะมีแขนขาเป็นต้น, เสียไปจากสภาพเดิม, เช่น แขนพิการตาพิการ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ พิกล เป็น พิกลพิการ. (ป., ส. วิการ).
น. ชื่อไม้ต้นชนิด Mimusops elengi L. ในวงศ์ Sapotaceaeกลีบดอกจักแหลม กลิ่นหอมและหอมอยู่จนแห้ง ใช้ทํายาได้,พายัพเรียก แก้ว, ปักษ์ใต้เรียก กุล. (ป., ส. วกุล).
ดู ตะเคียนเผือก.