ความหมายของคำว่า ' พำพวก '

พำพึม, พำ ๆ, พึม ๆ
ว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพํา ก็ว่า.
พำพึม, พำ ๆ, พึม ๆ
ว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพํา ก็ว่า.
พำพึม, พำ ๆ, พึม ๆ
ว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพํา ก็ว่า.
พำลา
น. เรียกช้างซึ่งมีลักษณะอันชั่วร้ายชนิดหนึ่ง ตําราไม่ให้เอามาใช้เป็นพาหนะ.
พิกล
ว. ผิดปรกติ, แปลกไป, เช่น รูปร่างพิกล ทำท่าพิกล พูดพิกล.(ป., ส. วิกล ว่า ขาดแคลน, อ่อนแอ).
พิกเลนทรีย์
[พิกะเลนซี] น. ร่างกายแปลกประหลาด. (ป. วิกล + อินฺทฺริย).
พิกเลนทรีย์
ดู พิกล.