ความหมายของคำว่า ' พ่าห์, พาหะ ๑ '

ความหมายของคำว่า ' พ่าห์, พาหะ ๑ '
พ่าห์, พาหะ ๑ หมายถึง น. ผู้แบก, ผู้ถือ, ผู้ทรงไว้; ม้า. (ป., ส. วาห).

พ่าห์, พาหะ ๑
น. ผู้แบก, ผู้ถือ, ผู้ทรงไว้; ม้า. (ป., ส. วาห).
พาหนะ
[หะนะ] น. เครื่องนําไป, เครื่องขับขี่, สัตว์สําหรับขี่บรรทุกหรือลากเข็นมีช้าง ม้า โค กระบือ เป็นต้น เรียกว่า สัตว์พาหนะ, ยานต่าง ๆ มีรถและเรือเป็นต้น เรียกว่า ยานพาหนะ. (ป., ส. วาหน).
พาหะ ๒, พาหา
น. แขน. (ดู พาหุ). (ป., ส.).
พาหะ ๒, พาหา
น. แขน. (ดู พาหุ). (ป., ส.).
พาหะ ๓
น. ตัวนํา เช่น ยุงก้นปล่องเป็นพาหะไข้มาลาเรีย; (กฎ) คนหรือสัตว์ซึ่งไม่มีอาการของโรคติดต่อปรากฏ แต่ร่างกายมีเชื้อโรคนั้นซึ่งอาจติดต่อถึงผู้อื่นได้.
พาหิรกะ, พาหิระ
[หิระกะ] ว. ภายนอก. (ป.).
พาหิรกะ, พาหิระ
[หิระกะ] ว. ภายนอก. (ป.).