ความหมายของคำว่า ' พาย '

ความหมายของคำว่า ' พาย '
พาย หมายถึง น. เครื่องมือสําหรับพุ้ยนํ้าให้เรือเดิน ทำด้วยไม้ มีด้ามกลมยาวประมาณ ๒ ศอก สำหรับจับด้านที่ใช้พุ้ยน้ำมีลักษณะแบน, ถ้าลอกลวดเป็นคิ้วตลอดกลางใบพาย เรียกว่า พายคิ้ว, ถ้าด้ามสั้นใบป้อม เพื่อให้จับได้ถนัด เรียกว่า พายทุย, เรียกไม้แบน ๆ ที่มีรูปคล้ายพาย เช่น พายกวนขนม. ก. เอาพายพุ้ยนํ้าให้เรือเดิน.

พายเรือคนละที
(สํา) ก. ทํางานไม่ประสานกัน.
พายเรือทวนน้ำ
(สํา) ก. ทําด้วยความยากลําบาก.
พายเรือในหนอง, พายเรือในอ่าง
(สํา) ก. คิด ทํา หรือพูดวกวนกลับไปกลับมา.
พายเรือในหนอง, พายเรือในอ่าง
(สํา) ก. คิด ทํา หรือพูดวกวนกลับไปกลับมา.
พ่าย
ก. หนีไป, แพ้.
พายม้า
น. ชื่อเรือขุดชนิดหนึ่ง หัวเรือและท้ายเรือเรียวงอนขึ้นพองาม มีไม้หูกระต่ายติดขวางอยู่ทั้งหัวและท้ายเรือ ตรงกลางลําป่องออก ใช้งานในแถบภาคกลาง, ใช้ว่า ไพม้า หรือ พลายม้า ก็มี.
พายัพ
ว. ตะวันตกเฉียงเหนือ. (ส. วายวฺย ว่า ของวายุ).