ความหมายของคำว่า ' ผยอง '

ความหมายของคำว่า ' ผยอง '
ผยอง หมายถึง [ผะหฺยอง] ก. เผ่นโผน; ลําพอง, เย่อหยิ่ง, ฮึกเหิม.

ผย่ำเผยอ
[ผะหฺยํ่าผะเหฺยอ] ก. ปํ้า ๆ เป๋อ ๆ เช่น ทําหาวเรอพูดผยํ่าเผยอ.(พงศ. เลขา).
ผรณ
[ผะระนะ] น. การแผ่ไป, การซ่านไป. (ป.).
ผรณาปีติ
[ผะระ] น. ปีติที่เกิดแล้วทําให้รู้สึกซาบซ่านไปทั่วร่างกาย. (ป.).
ผรณาปีติ
ดู ผรณ.
ผรสุ
[ผะระสุ] น. ขวาน. (ป.; ส. ปรศุ).
ผริต, ผริต
[ผะหฺริด, ผะริตะ] ก. แผ่ไป, ซ่านไป. (ป.).
ผริต, ผริต
[ผะหฺริด, ผะริตะ] ก. แผ่ไป, ซ่านไป. (ป.).