ผู้รับบุตรบุญธรรม หมายถึง (กฎ) น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนรับบุตรของบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน.
(กฎ) น. คู่สัญญาฝ่ายซึ่งตกลงจะใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือใช้เงินจํานวนหนึ่งให้ตามสัญญาประกันภัย.
(กฎ) น. บุคคลผู้จะพึงได้รับค่าสินไหมทดแทน หรือรับจํานวนเงินใช้ให้ตามสัญญาประกันภัย.
(กฎ) น. บุคคลผู้มีสิทธิรับมรดกโดยพินัยกรรม.
น. ผู้รับประกัน; ผู้ต้อนรับ.
(กฎ) น. บุคคลที่เข้าทําสัญญาคํ้าประกันผู้คํ้าประกันอีกชั้นหนึ่ง.
น. บุคคลที่รับจ้างก่อสร้างอาคารหรือสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ โดยวิธีเหมา.
น. โจร, อาชญากร; ตัวโกงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.