ค้นหาหมวดอักษร ผ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ผู้พิพากษา '

  ผู้พิพากษา  หมายถึง (กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ผู้พิพากษาสมทบ

  (กฎ) น. บุคคลซึ่งได้รับแต่งตั้งตามกฎหมายจัดตั้งศาลชำนัญพิเศษให้เป็นองค์คณะร่วมกับผู้พิพากษาซึ่งเป็นข้าราชการตุลาการ มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาคดี เช่น ผู้พิพากษาสมทบในศาลเยาวชนและครอบครัว ผู้พิพากษาสมทบในศาลแรงงาน.

• ผู้พิมพ์

  (กฎ) น. บุคคลซึ่งจัดการและรับผิดชอบในการพิมพ์.

• ผู้เยาว์

  (กฎ) น. บุคคลผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ.

• ผู้รั้ง

  (โบ) น. ผู้รักษาการ.

• ผู้รับตราส่ง

  (กฎ) น. บุคคลผู้ซึ่งผู้ตราส่งส่งของไปถึง. (อ. consignee).

• ผู้รับบุตรบุญธรรม

  (กฎ) น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนรับบุตรของบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน.

• ผู้รับประกันภัย

  (กฎ) น. คู่สัญญาฝ่ายซึ่งตกลงจะใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือใช้เงินจํานวนหนึ่งให้ตามสัญญาประกันภัย.