ผีกองกอย หมายถึง น. ผีชนิดหนึ่ง เชื่อกันว่ามีตีนเดียว ไม่มีสะบ้าหัวเข่า จึงต้องเดินเขย่งเกงกอยชอบออกมาดูดเลือดที่หัวแม่เท้าของคนที่นอนหลับพักแรมในป่า.
(สํา) ว. เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย, ไม่คงที่.
น. ผีชนิดหนึ่งในพวกผีกระสือหรือผีโพง เห็นเป็นแสงเรืองวาวในเวลากลางคืนทำให้หลงผิดนึกว่ามีคนถือไฟหรือจุดไฟอยู่ข้างหน้า พอเข้าไปใกล้ก็หายไป. (ดู โขมด ๑).
(สํา) ว. ถูกซํ้าเติมเมื่อพลาดพลั้งลงหรือเมื่อคราวเคราะห์ร้าย.
น. ผีที่ยังไม่ได้เผา.
น. แสงแดดที่สะท้อนกลับมาสว่างในเวลาจวนพลบในบางคราว.
น. หญิงที่ตายในขณะที่ลูกยังอยู่ในท้อง.
น. คนที่ตายผิดธรรมดาโดยอาการร้ายเช่นถูกฆ่าตาย ตกน้ำตาย.