ความหมายของคำว่า ' ผณินทรสมพัตสร '

ผด
น. ชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นผื่นเม็ดเล็ก ๆ ตามผิวหนังมักเกิดในเวลาที่มีอากาศร้อนอบอ้าว มีอาการคัน.
ผดุง
[ผะดุง] ก. ประดุง, คํ้า, คํ้าจุน, ระวัง, อุดหนุน.
ผดุงครรภ์
[ผะดุงคัน] น. ผู้ทําการคลอดบุตรแผนปัจจุบัน.
ผเดิน
ก. เดิน, ใช้ บันเดิน ก็มี.
ผทม
[ผะทม] ก. นอน (ใช้แก่เจ้านาย), ประทม หรือ บรรทม ก็ใช้. (ข. ผฺทํ).
ผทมเพลิง
ก. อยู่ไฟ.
ผนวก
[ผะหฺนวก] ก. เพิ่มเข้า, บวกเข้า, เช่น ผนวกดินแดน.