ผายผัน หมายถึง ก. กลับไป, เดินไป, ผันผาย ก็ว่า.
ก. ปล่อยให้ลมออกทางรูก้น, ตด.
(ปาก) น. ข้าง.
ก. เคลื่อนจากที่, ใช้ ผาย ก็มี.
ว. ผอมไป.
น. เหล็กสําหรับสวมหัวหมูเครื่องไถ. (ป., ส.).
[ผานละคุน] น. เดือนซึ่งพระจันทร์เพ็ญเสวยนักษัตรผลคุนี คือเดือน ๔ ตกในราวเดือนมีนาคม. ว. ซึ่งเกี่ยวกับนักษัตรผลคุนี,ซึ่งเกิดในนักษัตรผลคุนี. (ส. ผาลฺคุน; ป. ผคฺคุณ).
(ถิ่น–ปักษ์ใต้) ว. เตี้ย, แจ้, ลาด.