ความหมายของคำว่า ' ผ้าป่า '

ความหมายของคำว่า ' ผ้าป่า '
ผ้าป่า หมายถึง น. ผ้า (พร้อมทั้งเครื่องบริวาร ถ้ามี) ที่นําเอาไปวางทอดไว้เสมือนว่าเป็นผ้าที่ทิ้งอยู่ในป่า เพื่อให้พระชักเอาไป เป็นทํานองผ้าบังสุกุลมักทําเป็นปรกติต่อท้ายทอดกฐิน เรียกว่า ทอดผ้าป่า.

ผ้าป่าน
น. ผ้าที่ทอด้วยป่าน มีลักษณะบางโปร่ง เส้นแกร่ง.
ผ้าผ่อน
น. ผ้าทั่ว ๆ ไป, ผ้านุ่งผ้าห่ม.
ผ้าแฝง
น. ผ้าคาดเอว ปักด้วยดิ้นเงินแล่ง ทองแล่ง เป็นลวดลายต่าง ๆโบราณใช้เป็นเครื่องประกอบอย่างหนึ่งที่แสดงศักดิ์, สมรด หรือสํารด ก็เรียก.
ผ้าพันคอ
น. ผ้าสําหรับพันคอเพื่อกันหนาวเป็นต้น.
ผ้าพันแผล
น. ผ้าที่ทอด้วยฝ้าย เป็นแถบยาว ๆ มีลักษณะโปร่งบาง สีขาวใช้สําหรับพันหุ้มบาดแผล.
ผ้าพื้น
น. ผ้านุ่งที่ทอด้วยด้ายมีสีใดสีหนึ่งเป็นพื้น ไม่มีดอกไม่มีลาย.
ผ้าเพลาะ
น. ผ้า ๒ ผืนที่เย็บข้างต่อริมติดกันให้กว้างออก.