ความหมายของคำว่า ' ผัสสาหาร '

ความหมายของคำว่า ' ผัสสาหาร '
ผัสสาหาร หมายถึง น. อาหารคือผัสสะ หมายเอาการประจวบกันแห่งอายตนะภายใน อายตนะภายนอก และวิญญาณ เป็นปัจจัยแห่งเจตสิกอันจะพึงเกิดโดยวิถีมีเวทนาเป็นต้น เป็นประการหนึ่งในอาหารทั้ง ๔ (อีก ๓ อย่าง คือ กวลิงการาหาร อาหารคือคําข้าว ๑ มโนสัญเจตนาหาร อาหารคือมโนสัญเจตนา ๑และวิญญาณาหาร อาหารคือวิญญาณ ๑). (ป.).

ผัสสาหาร
ดู ผัสส, ผัสสะ.
ผา
น. หินที่เขา เช่น หน้าผา เนินผา ผาลาด, ภูเขา เช่น เชิงผา, เรียกภูเขาด้านที่มีแผ่นหินตั้งชันว่า หน้าผา.
ผาดำ
น. เขากาฬกูฏ.
ผาเผือก
น. เขาไกรลาส.
ผาสามเส้า
(โบ) น. เขาตรีกูฏ.
ผาหอม
น. เขาคันธมาทน์.
ผ่า
ก. ทําให้แยกออกจากกันตามยาวด้วยมีดหรือขวานอย่างผ่าฟืน,โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่ทําให้แยกออก เช่น ผ่าฝี ผ่าปากม้า;แหวกเข้าไป เช่น ผ่าเข้าไป; ฟาดฟันลงไป; (ปาก) ทำสิ่งที่ไม่น่าจะทำหรือในลักษณะที่ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้น เช่น วิ่งผ่าเข้าไปกลางวงแทนที่จะเล่นกันอยู่ข้างล่าง ผ่าขึ้นไปอยู่บนยอดไม้.