ความหมายของคำว่า ' ผัสส, ผัสสะ '

ความหมายของคำว่า ' ผัสส, ผัสสะ '
ผัสส, ผัสสะ หมายถึง น. การกระทบ, การถูกต้อง, เช่น ผัสสะทางกาย ผัสสะทางใจ,การที่ตา หู จมูก ลิ้น และกาย กระทบกับรูป เสียง กลิ่น รส และสิ่งที่รับรู้ได้ทางกาย เช่น ความสุขทางผัสสะ. (ป.).

ผัสสาหาร
น. อาหารคือผัสสะ หมายเอาการประจวบกันแห่งอายตนะภายใน อายตนะภายนอก และวิญญาณ เป็นปัจจัยแห่งเจตสิกอันจะพึงเกิดโดยวิถีมีเวทนาเป็นต้น เป็นประการหนึ่งในอาหารทั้ง ๔ (อีก ๓ อย่าง คือ กวลิงการาหาร อาหารคือคําข้าว ๑ มโนสัญเจตนาหาร อาหารคือมโนสัญเจตนา ๑และวิญญาณาหาร อาหารคือวิญญาณ ๑). (ป.).
ผัสสาหาร
ดู ผัสส, ผัสสะ.
ผา
น. หินที่เขา เช่น หน้าผา เนินผา ผาลาด, ภูเขา เช่น เชิงผา, เรียกภูเขาด้านที่มีแผ่นหินตั้งชันว่า หน้าผา.
ผาดำ
น. เขากาฬกูฏ.
ผาเผือก
น. เขาไกรลาส.
ผาสามเส้า
(โบ) น. เขาตรีกูฏ.
ผาหอม
น. เขาคันธมาทน์.