ผันหม้อ หมายถึง ก. ดงข้าว คือ ทําข้าวให้ระอุ.
ก. เปลี่ยนเสียงพยัญชนะให้สูงตํ่าไปตามวรรณยุกต์.
ว. เสียงดังเช่นนั้น (ใช้ในลักษณะรวดเร็วทันทีทันใด) เช่น เตะผับวิ่งผับ ๆ.
ว. เสียงดังเช่นนั้น (ใช้ในลักษณะรวดเร็วทันทีทันใด) เช่น เตะผับวิ่งผับ ๆ.
[ผันละ] น. ผลคุนี.
น. สามี, ชายที่เป็นคู่ครองของหญิง, คู่กับ เมีย.
(สํา) ช่วยกันทํามาหากินทั้งผัวทั้งเมีย, ชายหาบหญิงคอน ก็ว่า.
ว. เสียงอย่างเสียงไม้หักหรือเสียงตบ.