ผันผ่อน หมายถึง ก. ลดหย่อนตาม, ลดหย่อนให้.
ก. วิ่งหกหันไปมา.
ก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า.
ก. ดงข้าว คือ ทําข้าวให้ระอุ.
ก. เปลี่ยนเสียงพยัญชนะให้สูงตํ่าไปตามวรรณยุกต์.
ว. เสียงดังเช่นนั้น (ใช้ในลักษณะรวดเร็วทันทีทันใด) เช่น เตะผับวิ่งผับ ๆ.
ว. เสียงดังเช่นนั้น (ใช้ในลักษณะรวดเร็วทันทีทันใด) เช่น เตะผับวิ่งผับ ๆ.
[ผันละ] น. ผลคุนี.