ผันผยอง หมายถึง ก. เผ่นลําพองหมุนรอบตัว.
ก. กลับไปกลับมา, ปั่นป่วน.
ก. ลดหย่อนตาม, ลดหย่อนให้.
ก. วิ่งหกหันไปมา.
ก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า.
ก. ดงข้าว คือ ทําข้าวให้ระอุ.
ก. เปลี่ยนเสียงพยัญชนะให้สูงตํ่าไปตามวรรณยุกต์.
ว. เสียงดังเช่นนั้น (ใช้ในลักษณะรวดเร็วทันทีทันใด) เช่น เตะผับวิ่งผับ ๆ.