ผักหนอก หมายถึง [หฺนอก] (ถิ่นพายัพ, อีสาน) น. ต้นบัวบก. [ดู บัวบก (๑)].
[หฺนอง] (ถิ่นพายัพ) น. ผักกระเฉด. (ดู กระเฉด).
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Lasia spinosa (L.) Thwaites ในวงศ์ Araceaeก้านใบ ก้านช่อดอกและต้นมีหนาม ใบอ่อนมีพิษ แต่ดองหรือต้มแล้วกินได้ เหง้าใช้ทํายาได้.
น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Sauropus androgynus (L.) Merr. ในวงศ์Euphorbiaceae ยอดกินได้, ผักหวานบ้าน ก็เรียก. (๒) ชื่อไม้ต้นชนิด Melientha suavis Pierre ในวงศ์ Opiliaceae ยอดและดอกอ่อนกินได้, ผักหวานป่า ก็เรียก.
ดู ผักหวาน (๑).
ดู ผักหวาน (๒).
ดู ขม ๒ (๑).
ดู มะระ.