ผอมแห้ง หมายถึง ว. ผอมมากจนแทบไม่มีเรี่ยวแรง.
ว. อาการที่ร่วงหรือหล่นไปโดยเร็ว เช่น ฝนตกผ็อย ๆ, อาการที่หลับไปโดยเร็ว เช่น หลับผ็อย, ผล็อย หรือ ผล็อย ๆ ก็ว่า.
ว. อาการที่ร่วงหรือหล่นไปโดยเร็ว เช่น ฝนตกผ็อย ๆ, อาการที่หลับไปโดยเร็ว เช่น หลับผ็อย, ผล็อย หรือ ผล็อย ๆ ก็ว่า.
ก. ม่อย เช่น ลมจับพับผ่อยพ้น นับครั้งคราวหลาย. (นิทราชาคริต).
[ผะ–] ก. อวด.
[ผะอูน] น. น้องหญิง, โผอน ก็ว่า. (ข. บฺอูน).
ใช้แทน ประ เช่น ผะเด ผะเด็น ผะแดง ผะเทศ.
ใช้นําหน้าคําที่ตั้งต้นด้วยตัว ผ มีความแปลอย่างเดียวกับคําเดิมนั้นเช่น ผะผก ผะผ่อง ผะผ้าย ผะผ่าว ผะผํ้า.