ผ่อนสั้นผ่อนยาว หมายถึง (สํา) ก. ประนีประนอมกัน, อะลุ้มอล่วยกัน, ผ่อนผันสั้นยาว ก็ว่า.
(สํา) ก. ลดความรุนแรงลง, ลดหย่อนลง.
ก. ผ่อนชำระหนี้สินเป็นงวด ๆ.
ก. ผ่อนชำระหนี้สินเป็นงวด ๆ.
[ผะ] น. ภาชนะสำหรับใส่ของ มีเชิง ฝาครอบมียอด มักทำด้วยโลหะหรือไม้กลึงเป็นต้น.
ว. ร่างกายมีเนื้อน้อย, ซูบ, ตรงข้ามกับ อ้วน.
ว. ผอมไม่มีเรี่ยวแรง.
ว. ผอมแต่แข็งแกร่ง.