ผ่อน หมายถึง ก. ทําให้หย่อนหรือคลายความตึง เช่น ผ่อนสายป่านว่าว ผ่อนหนี้ผ่อนอารมณ์.
ก. ลดความตึงเครียด เช่น เหตุการณ์ผ่อนคลาย.
ก. ทยอยจ่ายเป็นงวด ๆ.
ก. แบ่งหนักให้เป็นเบา, เอาไปทีละน้อย, ขยับขยายให้เบาบางลง.
ก. ลดหย่อนตาม, ลดหย่อนให้.
ก. ผ่อนชําระ เช่น ผ่อนส่งบ้าน; (ปาก) ค่อยเป็นค่อยไปทีละน้อยเช่น ตายแบบผ่อนส่ง.
(สํา) ก. ประนีประนอมกัน, อะลุ้มอล่วยกัน, ผ่อนผันสั้นยาว ก็ว่า.
(สํา) ก. ลดความรุนแรงลง, ลดหย่อนลง.