ความหมายของคำว่า ' ผสมเสร็จ '

ผสาน
[ผะ] ก. ประสาน. (ข. ผฺสาร = บัดกรี).
ผสาย
[ผะ] ก. กระจาย, เรียงราย, เช่น ตรีมุขสิงหาสน์แก้ว กรองผสาย.(เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์). (ข. ผฺสายร).
ผสาร
[ผะสาน] (โบ) ก. ผสาน.
ผอก ๑
น. การกินข้าว; ข้าวที่กิน; ภาชนะที่อาจสวมหรือใส่สิ่งอื่นได้, ปลอก;ปลาหรือกุ้งประสมตํากับเกลือ. (ถิ่นอีสาน) ก. ใช้ข้าวสุกเป็นเครื่องมือในการเชื้อเชิญผีออกจากคนที่กำลังเจ็บป่วยเพื่อให้หาย.
ผอก ๒
ว. น่าเกลียด เช่น แลจะให้แก่พราหมณ์เถ้าผอกหงอกหลง.(ม. คําหลวง มหาราช).
ผอง
ว. ทั้งปวง, ทั้งหมด.
ผ่อง ๑
ว. ปลั่ง, ปราศจากมลทิน, ไม่ขุ่นมัว, เช่น ผิวผ่อง หน้าผ่อง ขาวผ่อง.