ผลูบด หมายถึง น. ทางเลี้ยว. (ข.).
น. ทางแยก. (ข.).
[ผฺวน] ก. หวน, กลับ, เช่น ผวนคํา, เรียกคําที่พูดทวนกลับเช่นนั้นเช่น ตกที่อิฐ ผวนเป็นติดที่อก ว่า คําผวน.
น. เรียกผ้าห่มนอนว่า ผ้าผวย.
[ผะหฺวา] ก. แสดงอาการเช่นเอามือไขว่คว้าหรืออ้าแขนโถมตัวเข้ากอดเมื่อสะดุ้งตกใจหรือตื่นเต้นเป็นต้น. ว. อาการที่หวาดสะดุ้งเพราะตกใจกลัวเป็นต้น เช่น นอนผวากลัวโจรมาปล้น,อาการที่เด็กนอนสะดุ้งยกมือไขว่คว้า ในคำว่า เด็กนอนผวา,อาการที่อ้าแขนโผเข้ากอดกัน เช่น เด็กวิ่งผวาเข้าหาแม่.
[ผะ–] ก. รวมกันเข้า. (ข. ผฺสํ).
ก. ผสมพันธุ์ด้วยวิธีฉีดนํ้าอสุจิเข้าอวัยวะสืบพันธุ์ของสตรีหรือสัตว์ตัวเมียโดยไม่ได้ร่วมสัมพันธ์ทางเพศกัน.
ก. เก็บไว้ทีละเล็กทีละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.