ความหมายของคำว่า ' ผลาหาร '

ผลิ
[ผฺลิ] ก. เริ่มงอกปริออกมา, เริ่มแตกดอกออกใบ, เช่น ดอกไม้ผลิใบไม้ผลิ.
ผลิก, ผลิกะ
[ผะลิกะ] น. ผลึก. (ป.).
ผลิก, ผลิกะ
[ผะลิกะ] น. ผลึก. (ป.).
ผลิกศิขรี
[สิขะรี] น. เขาแก้วผลึก คือ เขาไกรลาส. (ป. ผลิก + ส. ศิขรี).
ผลิกศิลา
น. หินผลึก. (ป. ผลิก + ส. ศิลา).
ผลิต, ผลิต
[ผะหฺลิด, ผะหฺลิดตะ] ก. ทําให้เกิดมีขึ้นตามที่ต้องการด้วยอาศัยแรงงานหรือเครื่องจักรเป็นต้น เช่น ผลิตข้าว ผลิตรถยนต์ ผลิตครูผลิตบัณฑิต. (ป.).
ผลิต, ผลิต
[ผะหฺลิด, ผะหฺลิดตะ] ก. ทําให้เกิดมีขึ้นตามที่ต้องการด้วยอาศัยแรงงานหรือเครื่องจักรเป็นต้น เช่น ผลิตข้าว ผลิตรถยนต์ ผลิตครูผลิตบัณฑิต. (ป.).