ความหมายของคำว่า ' ปลดออก '

ความหมายของคำว่า ' ปลดออก '
ปลดออก หมายถึง (กฎ) น. โทษทางวินัยสถานหนึ่ง ที่ใช้ลงแก่ข้าราชการผู้กระทําผิดวินัยอย่างร้ายแรง โดยสั่งให้ออกจากราชการ ผู้ถูกลงโทษปลดออกมีสิทธิได้รับบําเหน็จบํานาญเสมือนว่าผู้นั้นลาออก.

ปลดอาวุธ
ก. บังคับให้วางศัสตราวุธเพื่อไม่ให้ใช้ต่อสู้.
ปลดแอก
ก. ทําให้พ้นจากอํานาจหรือการกดขี่, ทําให้เป็นอิสระ.
ปล้น
[ปฺล้น] ก. ใช้กําลังลอบมาหักโหมแย่งชิงเอาโดยไม่รู้ตัว.
ปล้นทรัพย์
(กฎ) ก. ชื่อความผิดอาญาสถานหนึ่ง ซึ่งผู้ชิงทรัพย์ร่วมกระทําความผิดด้วยกันตั้งแต่ ๓ คนขึ้นไป เรียกว่า ความผิดฐานปล้นทรัพย์.
ปล้นบ้านปล้นเมือง
(สำ) ก. โกงกินทรัพย์สมบัติของชาติ.
ปล้นสวาท
(ปาก) ก. ข่มขืนกระทำชำเรา.
ปล้นสะดม
(โบ) ก. ปล้นโดยใช้วิธีรมยาให้เจ้าของทรัพย์หลับสนิทไม่รู้สึกตัว.