ปรีดา หมายถึง [ปฺรี-] ก. อิ่มใจ, ปลื้มใจ, ยินดี. (ส.).
[ปฺรี-, ปฺรี] น. ความอิ่มใจ, ความปลื้มใจ, ความยินดี. (ส. ปฺรีติ; ป. ปีติ).
[ปฺรี-, ปฺรี] น. ความอิ่มใจ, ความปลื้มใจ, ความยินดี. (ส. ปฺรีติ; ป. ปีติ).
[ปฺรี-, ปฺรี] น. ความอิ่มใจ, ความปลื้มใจ, ความยินดี. (ส. ปฺรีติ; ป. ปีติ).
[ปฺรี-] น. ปีติ, ความปลาบปลื้มใจ, ความอิ่มใจ. (ส.; ป. ปีติ).
[ปฺรี-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).
[ปฺรี-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).
[ปฺรึก] น. ชื่อนํ้ามันชนิดหนึ่ง โดยเอานํ้ามันยางมาปรุงหุงสําหรับทาไม้ต่าง ๆ.