ปริหาน หมายถึง [ปะริ-] น. ความเสื่อมรอบ, ความเสื่อมทั่วไป. (ป.).
[ปะริหาน] น. บริหาร. (ป.).
[ปะริหาด] ก. บริหาส. (ป.).
[ปฺรี่] ก. รี่ เช่น ปรี่เข้าใส่. ว. เกือบล้น ในลักษณะเช่นนํ้าเต็มจนเกือบล้นมิล้นแหล่, ริน ๆ เช่น ไหลปรี่.
[ปฺรีดยา] (แบบ) น. ปรีชา เช่น อันประกอบด้วยจักษุคือปรีชญา.(นันโท). (ส. ปฺริชฺ?า).
[ปฺรี-] น. ปัญญาสามารถ, ความรอบรู้จัดเจน. (ส. ปริชฺ?า; ป. ปริญฺ?า).
[ปฺรี๊ด] ว. อาการที่นํ้าหรือของเหลวพุ่งออกมาโดยแรงจากช่องแคบ ๆมีเสียงดังเช่นนั้น เช่น น้ำพุ่งปรี๊ด บ้วนนํ้าลายปรี๊ด; มาก เช่น สูงปรี๊ด,จัด (ใช้แก่รสเปรี้ยว); เสียงอย่างเสียงเป่านกหวีดยาว ๆ.
[ปฺรี-] ก. อิ่มใจ, ปลื้มใจ, ยินดี. (ส.).