ปริษัท หมายถึง [ปะริสัด] น. บริษัท. (ส. ปริษทฺ; ป. ปริส).
[ปะริสันยู] น. ผู้รู้จักประชุมชนและกิริยาที่จะต้องประพฤติต่อประชุมชนนั้น ๆ ว่า หมู่นี้เมื่อเข้าไปหาจะต้องทํากิริยาอย่างนี้ จะต้องพูดอย่างนี้เป็นต้น. (ป.).
[ปะริสุดทิ] ก. บริสุทธิ์. (ป.).
[ปะริ-] น. ความเสื่อมรอบ, ความเสื่อมทั่วไป. (ป.).
[ปะริหาน] น. บริหาร. (ป.).
[ปะริหาด] ก. บริหาส. (ป.).
[ปฺรี่] ก. รี่ เช่น ปรี่เข้าใส่. ว. เกือบล้น ในลักษณะเช่นนํ้าเต็มจนเกือบล้นมิล้นแหล่, ริน ๆ เช่น ไหลปรี่.
[ปฺรีดยา] (แบบ) น. ปรีชา เช่น อันประกอบด้วยจักษุคือปรีชญา.(นันโท). (ส. ปฺริชฺ?า).