ปริพาชก หมายถึง [ปะริ-] น. นักบวชผู้ชายในอินเดีย นอกพระพุทธศาสนา, เพศหญิงใช้ว่า ปริพาชิกา หรือ ปริพาชี. (ป. ปริพฺพาชก).
[ปะริพัน] น. บริภัณฑ์.
[ปะริพาด] ก. บริภาษ. (ส.; ป. ปริภาส).
[ปะริพาด] ก. บริภาษ. (ส.; ป. ปริภาส).
[ปะริพุน] ก. กิน. (ป., ส.).
[ปะริพูม] (คณิต) น. เซตที่มีโครงสร้างบางอย่าง อาจเป็นโครงสร้างแบบเรขาคณิตหรือโครงสร้างแบบอื่นก็ได้. (อ. space).
[ปะริโพก] ก. บริโภค. (ป.).
[ปฺริ่ม] ว. เสมอขอบ, เสมอพื้น, (ในลักษณะอย่างนํ้าที่ขึ้นเสมอขอบตลิ่งหรือดอกบัวที่โผล่ขึ้นเสมอพื้นนํ้าเป็นต้น); อาการที่มีความยินดีปลื้มใจ เช่น ปริ่มใจ ปริ่มยิ้ม ปริ่มเปรม.