ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ปรารมภ์ '

    ปรารมภ์  หมายถึง [ปฺรารม] ก. เริ่มแรก; วิตก, รําพึง, ครุ่นคิด. (ส. ปฺรารมฺภ ว่า เริ่มแรก,เริ่มต้น).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ปราศ, ปราศจาก

    [ปฺราด, ปฺราดสะจาก] ก. พ้นไป, ไม่มี.

  • ปราศ, ปราศจาก

    [ปฺราด, ปฺราดสะจาก] ก. พ้นไป, ไม่มี.

  • ปราศรัย

    [ปฺราไส] น. การพูดด้วยไมตรีจิต, การแสดงอัชฌาสัยในระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; คําปรารภ. ก. พูดด้วยไมตรีจิต,พูดแสดงอัชฌาสัยระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; ปรารภ.(ส. ปฺรศฺรย).

  • ปราษณี

    [ปฺราดสะนี] น. ส้นเท้า. (ส. ปารฺษฺณี; ป. ปณฺหิ).

  • ปราษาณ

    [ปฺราสาน] น. หิน. (ส. ปาษาณ; ป. ปาสาณ).

  • ปราสัย

    [ปฺราไส] ก. ปราศรัย.

  • ปราสาท

    [ปฺราสาด] น. เรือนมียอดเป็นชั้น ๆ สําหรับเป็นที่ประทับของพระเจ้าแผ่นดินหรือเป็นที่ประดิษฐานสิ่งศักดิ์สิทธิ์. (ส. ปฺราสาท;ป. ปาสาท).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒