ปราม หมายถึง [ปฺราม] ก. ว่ากล่าวตักเตือนให้เกรงกลัว.
[ปฺรามาด] ก. ดูถูก.
[ปะรามาด] น. การจับต้อง, การลูบคลํา. (ป.).
[ปฺราโมด] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, ปราโมทย์ ก็ใช้.(ป. ปาโมชฺช; ส. ปฺรโมทฺย)
[ปฺราโมด] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, ปราโมช ก็ใช้.(ส. ปฺรโมทฺย; ป. ปาโมชฺช).
[ปฺราย] ก. ซัด, หว่าน, สาดให้กระจายไป, เช่น ปรายข้าวตอกดอกไม้,มักใช้เข้าคู่กับคำ โปรย เป็น โปรยปราย.
[ปฺราดถะหฺนา] ก. มุ่งหมาย, อยากได้, ต้องการ. (ส. ปฺรารฺถนา;ป. ปตฺถนา).
[ปฺรารบ] ก. กล่าวถึง; ตั้งต้น; ดําริ. (ส.).