ปราด หมายถึง [ปฺราด] ก. แล่นอย่างฉับไว เช่น ปราดเข้าใส่. ว. อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว เช่น วิ่งปราด.
ว. ว่องไว, คล่องแคล่ว.
ว. มีความคิดแคล่วคล่องว่องไว, เปรื่องปราด ก็ว่า.
[ปฺราติหาน] (กลอน) น. ปาฏิหาริย์. (ส. ปฺราติหารฺย; ป. ปาฏิหาริย).
[ปฺราทุกฺรา] (กลอน) น. ปาทุกา, รองเท้า. (ป., ส. ปาทุกา).
[ปฺราน] น. โคตร, วงศ์.
[ปฺรา-] ก. เอ็นดูด้วยความสงสาร.
(สํา) ก. เอ็นดูหรือเผื่อแผ่เขา แต่กลับถูกประทุษร้ายตอบ เช่นมุทะลุดุดันขันเหลือ ปรานีตีเอาเรือเสียอีกเล่า. (สังข์ทอง).