ปร่า หมายถึง [ปฺร่า] ว. ลักษณะของรสที่ไม่กลมกล่อมไม่แน่ชัดว่าเป็นรสอะไรเช่นรสแกงที่มีเครื่องปรุงไม่เหมาะส่วน.
[ปฺรากด] ก. สําแดงออกมาให้เห็น. (ส. ปฺรกฏ; ป. ปากฏ).
[ปฺรากดกาน, ปฺรากดตะกาน] น. การสําแดงออกมาให้เห็น.
[ปะรากฺรม] น. ความเพียร, ความบากบั่น. (ส.).
[ปฺรากฺริด] น. ภาษาพื้นเมืองในอินเดียสมัยโบราณซึ่งสืบเนื่องมาจากภาษาตระกูลอริยกะ. (ส.).
[ปฺรากาน] น. กําแพงสําหรับป้องกันการรุกราน. (ส. ปฺราการ;ป. ปาการ).
[ปฺรากพาน] น. เงื้อมภูเขา. (ส. ปฺราคฺภาร; ป. ปพฺภาร).
[ปฺราคาน] น. ตึกใหญ่. (ส.).