ความหมายของคำว่า ' ประหม่า '

ประหยัด
ก. ยับยั้ง, ระมัดระวัง, เช่น ประหยัดปาก ประหยัดคํา; ใช้จ่ายแต่พอควรแก่ฐานะ.
ประหรณ์
(แบบ) น. การตี, การฟัน, การทําร้ายด้วยอาวุธ; อาวุธ. (ส. ปฺรหรณ).
ประหลาด
ว. แปลกผิดปรกติหรือมิได้คิดคาดหมายว่าจะเป็นไปได้, น่าพิศวง.
ประหล่ำ
น. เครื่องประดับสําหรับผูกข้อมือ ทําเป็นรูปกลม ๆ สลักเป็นลวดลาย.
ประหลิ่ม
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง, บหลิ่ม ปลิม ปลิ่ม ปะวะหลิ่ม ปะหลิ่มหรือ มะหลิ่ม ก็ว่า.
ประหวัด
ก. หวนคิดเพราะผูกใจอยู่.
ประหวั่น
ก. พรั่นใจ.