ความหมายของคำว่า ' ประสานเสียง '

ความหมายของคำว่า ' ประสานเสียง '
ประสานเสียง หมายถึง ก. ร้องเพลงหรือเล่นดนตรีเป็นหมู่ให้มีเสียงกลมกลืนกัน.

ประสานเนรมิต
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
ประสาร
(แบบ) ก. คลี่ออก, เหยียดออก, แผ่ออก, ขยาย. (ส. ปฺรสาร ว่าเที่ยวไป; ป. ปสาร).
ประสิทธิ-, ประสิทธิ์
[ปฺระสิดทิ-, ปฺระสิด] น. ความสําเร็จ. ก. ทําให้สําเร็จ. (ส. ปฺรสิทฺธิ).
ประสิทธิ-, ประสิทธิ์
[ปฺระสิดทิ-, ปฺระสิด] น. ความสําเร็จ. ก. ทําให้สําเร็จ. (ส. ปฺรสิทฺธิ).
ประสิทธิ์ประสาท
[ปฺระสิดปฺระสาด] ก. อํานวยความสําเร็จให้เกิดมีขึ้น.
ประสิทธิผล
[ปฺระสิดทิผน] น. ผลสําเร็จ, ผลที่เกิดขึ้น.
ประสิทธิภาพ
[ปฺระสิดทิพาบ] น. ความสามารถที่ทําให้เกิดผลในการงาน.