ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ประสัยห-, ประสัยห์ '

    ประสัยห-, ประสัยห์  หมายถึง [ปฺระไสหะ-, ปฺระไส] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ส. ปฺรสหฺย; ป. ปสยฺห).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ประสัยหาการ

    [ปฺระไสหากาน] น. การข่มเหง.

  • ประสัยหาวหาร

    [ปฺระไสหาวะหาน] น. การโจรกรรมด้วยใช้อํานาจกดขี่หรือกรรโชกให้กลัว.

  • ประสัยหาการ

    ดู ประสัยห-, ประสัยห์.

  • ประสัยหาวหาร

    ดู ประสัยห-, ประสัยห์.

  • ประสา

    น. วิสัยที่เป็นไป เช่น ตามประสาจน ตามประสาเด็ก ตามประสาใจ.

  • ประสาท ๑, ประสาท- ๑

    [ปฺระสาด, ปฺระสาทะ-] น. ส่วนของร่างกาย มีลักษณะคล้ายเส้นใย มีหน้าที่นําคําสั่งและความรู้สึกไปสู่หรือออกจากสมองหรืออวัยวะส่วนอื่นของร่างกาย, โดยปริยายหมายความว่าจิตใจ, ความรู้สึก. (ส. ปฺรสาท; ป. ปสาท).

  • ประสาท ๑, ประสาท- ๑

    [ปฺระสาด, ปฺระสาทะ-] น. ส่วนของร่างกาย มีลักษณะคล้ายเส้นใย มีหน้าที่นําคําสั่งและความรู้สึกไปสู่หรือออกจากสมองหรืออวัยวะส่วนอื่นของร่างกาย, โดยปริยายหมายความว่าจิตใจ, ความรู้สึก. (ส. ปฺรสาท; ป. ปสาท).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒