ประโรหิต หมายถึง น. ปุโรหิต, พราหมณ์ซึ่งเป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์. (ส., ป. ปุโรหิต).
[ปฺระลม] น. กิ่งไม้เลื้อย, ช่อดอกไม้, พวงมาลัย. ก. ห้อยย้อย.(ส. ปฺรลมฺพ).
ก. ทดสอบความรู้ความสามารถด้วยการต่อสู้หรือแข่งขันกันเช่น ประลองฝีมือ ประลองกําลัง ประลองความเร็ว.
ก. ซ้อมรบ.
น. ความตาย, ความฉิบหาย, ความป่นปี้, ความย่อยยับไป.(ส. ปฺรลย; ป. ปลย).
น. บรรลัยกัลป์.
น. ชื่อศรที่แผลงให้เกิดลม.
[ปฺระลาด] ก. หนีไป. (ป. ปลาต).