ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ปฏิปักษ์ '

    ปฏิปักษ์  หมายถึง น. ฝ่ายตรงกันข้าม, ข้าศึก, ศัตรู. ว. ที่ตรงกันข้าม เช่น ฝ่ายปฏิปักษ์.(ส. ปรฺติปกฺษ; ป. ปฏิปกฺข).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ปฏิปัน

    (แบบ) น. ผู้ดําเนินไปแล้ว, ผู้บรรลุแล้ว, ผู้ตรัสรู้แล้ว. (ป. ปฏิปนฺน).

  • ปฏิปุจฉาพยากรณ์

    น. การจําแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมด้วยวิธีย้อนถาม. (ป.).

  • ปฏิปุจฉาวาที

    น. ผู้จําแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมด้วยวิธีย้อนถาม. (ป.).

  • ปฏิพัทธ์

    ก. เนื่องกัน, ผูกพัน, รักใคร่. (ป. ปฏิพทฺธ; ส. ปฺรติพทฺธ).

  • ปฏิพากย์

    น. การกล่าวตอบ, การพูดโต้ตอบ. (ป. ปฏิวากฺย).

  • ปฏิภาค, ปฏิภาค-

    [ปะติพาก, ปะติพากคะ-] น. ส่วนเปรียบ. ว. เทียบเคียง, เหมือน.(ป. ปฏิภาค; ส. ปฺรติภาค).

  • ปฏิภาค, ปฏิภาค-

    [ปะติพาก, ปะติพากคะ-] น. ส่วนเปรียบ. ว. เทียบเคียง, เหมือน.(ป. ปฏิภาค; ส. ปฺรติภาค).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒