ประนม หมายถึง ก. ยกกระพุ่มมือ, ยกมือขึ้นกระพุ่ม.
ก. กระพุ่มมือ, พนมมือ ก็ว่า.
ก. พะนอ, เอาใจ, ถนอมใจ.
ก. อะลุ้มอล่วย, ทําการปรองดอง.
(กฎ) ก. การที่ลูกหนี้ขอทําความตกลงในเรื่องหนี้สิน โดยวิธีขอชําระหนี้แต่เพียงบางส่วน หรือโดยวิธีอื่น.
ก. ประชุม, รวม, เช่น ประนังศัพท์ ว่า ประชุมเสียง, ประนังพลว่า รวมพล. ว. พร้อม.
[ปฺระนับดา] น. เหลน (คือ ลูกของหลานปู่). (ส. ปฺรนปฺตฺฤ; ป. ปนตฺตา).
(โบ) ว. อย่างนี้.