ประธานาธิบดี หมายถึง [ปฺระทานาทิบอดี, ปฺระทานาทิบบอดี] น. ประมุขของประเทศที่ปกครองโดยระบอบสาธารณรัฐ.
ก. ยกกระพุ่มมือ, ยกมือขึ้นกระพุ่ม.
ก. กระพุ่มมือ, พนมมือ ก็ว่า.
ก. พะนอ, เอาใจ, ถนอมใจ.
ก. อะลุ้มอล่วย, ทําการปรองดอง.
(กฎ) ก. การที่ลูกหนี้ขอทําความตกลงในเรื่องหนี้สิน โดยวิธีขอชําระหนี้แต่เพียงบางส่วน หรือโดยวิธีอื่น.
ก. ประชุม, รวม, เช่น ประนังศัพท์ ว่า ประชุมเสียง, ประนังพลว่า รวมพล. ว. พร้อม.
[ปฺระนับดา] น. เหลน (คือ ลูกของหลานปู่). (ส. ปฺรนปฺตฺฤ; ป. ปนตฺตา).