ค้นหาหมวดอักษร ป

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ประทุฐ '

  ประทุฐ  หมายถึง [ปฺระทุด] ว. ชั่ว, ร้าย. (ป. ปทุฏฺ?).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ประทุฐจิต

  [ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

• ประทุน

  น. หลังคาเรือ รถ หรือเกวียนที่มีรูปโค้งคุ่มตามรูปเรือ รถ หรือเกวียน,เรียกมุ้งครอบที่หุบและกางได้คล้ายร่มว่า มุ้งประทุน.

• ประทุมราค

  [ปฺระทุมมะราก] น. ปัทมราค, พลอยสีแดง, ทับทิม, เช่น แขกเต้าตากปีกปาก ประทุมราคแดงฉัน. (เสือโค). (ป. ปทุมราค; ส. ปทฺมราค).

• ประทุษ

  [ปฺระทุด] ก. ทําร้าย, ทําชั่ว, ทําเลวทราม, ทําผิด, เบียดเบียน. (ส.).

• ประทุษร้าย

  [ปฺระทุดสะ-] ก. ทําให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทําให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน; (กฎ) ทําร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ.

• ประทุษฏ์, ประทุษฐ์

  ว. ชั่ว, ร้าย. (ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺ?).

• ประทุษฏ์, ประทุษฐ์

  ว. ชั่ว, ร้าย. (ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺ?).