ประท่า หมายถึง (โบ) น. ฟากโน้น, ฝั่งโน้น.
[ปฺระทากฺล้อง] น. ทองคําเปลวอย่างหนาและเนื้อดี เหมือนทองของหลวง, ใช้ว่า ประทาศี ก็มี, เรียกให้เต็มว่า ทองประทากล้องทองประทาศี.
(ราชา) ก. ให้ (ใช้แก่เจ้านาย). (ส.).
[ปฺระทานนะบัด, ปฺระทานบัด] (กฎ) น. หนังสือสําคัญที่ออกให้ตามกฎหมายว่าด้วยแร่ เพื่อให้มีสิทธิทําเหมืองแร่ภายในเขตที่กําหนดในหนังสือสําคัญนั้น; ใบอนุญาตซึ่งผู้ว่าราชการจังหวัดออกให้แก่บุคคลผู้ประมูลได้ ให้มีสิทธิทําการประมงในที่ว่าประมูล.
น. ค่าย, ป้อม. (ข.).
น. ทองประทากล้อง.
ก. ทําให้สะอาดหมดจด เช่น ประทินผิว.
น. เครื่องหอม.