ความหมายของคำว่า ' ประตาป '

ประติ-
เป็นคําสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคําที่มี ปฏิ หรือ ประติ นําหน้า).
ประติชญา
[ปฺระติดชะยา] น. ปฏิญญา. (ส. ปฺรติชฺ?า; ป. ปฏิญฺ?า).
ประติญาณ
น. ปฏิญาณ. (ส. ปฺรติชฺ?าน).
ประติทิน
น. ปฏิทิน. (ส. ปฺรติ + ทิน; ป. ปฏิ + ทิน).
ประติมากร
[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.
ประติมากรรม
[ปฺระติมากํา] น. ศิลปะสาขาหนึ่งในจําพวกวิจิตรศิลป์เกี่ยวกับการแกะสลักไม้ หินอ่อน โลหะ เป็นต้น ให้เป็นรูปหรือลวดลายต่าง ๆ.(ส. ปฺรติมา + กรฺม; ป. ปฏิมา + กมฺม).
ประติศรัพ
[ปฺระติสับ] น. ปฏิสวะ. (ส.; ป. ปฏิสฺสว).