ประดับประดา หมายถึง (ปาก) ก. ประดับ.
ว. บรรดา, ทั้งหมด, ถ้าใช้เข้าคู่กับคํา เต็ม เป็น เต็มประดาหมายความว่า เต็มที. ก. เรียงหน้ากันเข้าไป.
ว. แทบตาย ในความว่า แทบล้มประดาตาย.
ก. ตั้งกองทัพเรียงหน้ากระดานเข้าไป.
ก. ยกพลเรียงหน้าเข้าไป.
(ปาก) ว. ที่มีอยู่ทั้งหมด, บรรดามี ก็ว่า.
ว. ล้วนแต่เสียทั้งนั้น, เสียมาก, เลวเต็มที.
ก. ดําทน เช่น ประดานํ้า ประดาดิน.