ความหมายของคำว่า ' ประดนธรรม '

ประดน ๒
ก. เพิ่มให้, เติมให้, แถมให้, ให้ทดแทนที่ขาดอยู่.
ประดวน
ก. ยอน, แยง.
ประดอน
ก. อุดหรือยัดปิดรูไว้.
ประดอย
ก. ทําให้งดงามและละเอียดลออยิ่งขึ้น, มักใช้เข้าคู่กับคําประดิด เป็น ประดิดประดอย.
ประดัก ๆ
ว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสําลักนํ้า เรียกว่า สําลักประดัก ๆ,อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.
ประดักประเดิด
ว. รี ๆ รอ ๆ, ที่ทําให้รู้สึกลําบากยุ่งยากกายหรือใจ.
ประดัง
ว. ยัดเยียดกันเข้ามา เช่น คนประดังกันเข้ามา, มาติด ๆ พร้อม ๆกัน เช่น งานประดังเข้ามา; ดังขึ้นพร้อมกัน, แซ่ซ้อง, (หมายเอาเสียง).