ความหมายของคำว่า ' ประเชิญ '

ความหมายของคำว่า ' ประเชิญ '
ประเชิญ หมายถึง ก. ชนกัน, ปะทะกัน, เจอหน้ากัน; เอาผ้านุ่ง ผ้าขาวม้าเป็นต้นที่ขาดกลางผืนมาตัดตรงขาดออก แล้วเอาชายมาต่อกันเข้าใหม่ เรียกว่าประเชิญผ้า.

ประณต
ก. น้อมไหว้. (ส.).
ประณม
น. การน้อมไหว้. (ส.).
ประณาม ๑
ก. น้อมไหว้ เช่น ขอประณามบาทบงสุ์พระทรงศรี. (ส. ปฺรณาม;ป. ปณาม).
ประณาม ๒
ก. กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย เช่น ถูกประณามว่าเป็นคนโกง;ขับไล่. (ส. ปฺรณาม; ป. ปณาม).
ประณิธาน
น. การตั้งความปรารถนา. (ส. ปฺรณิธาน; ป. ปณิธาน).
ประณิธิ
น. การตั้งความปรารถนา. (ส. ปฺรณิธิ; ป. ปณิธิ).
ประณีต
ว. ละเอียดลออ, เรียบร้อยงดงาม, เช่น ฝีมือประณีต ทําอย่างประณีต, ที่ปรุงอย่างสุดฝีมือด้วยของดี ๆ เช่น ปรุงอาหารอันประณีต. (ส. ปฺรณีต; ป. ปณีต).